Μέρος Δεύτερο
Διαβάστε το πρωτο μέρος Εδώ
Irma Schiffers: Ρόναλντ αναφέρατε προηγουμένως την πυραμίδα. Μιλούσατε για την κορυφή αυτής της πυραμίδας, τα 8500 άτομα. Θα μπορούσατε να μας πείτε, πώς τα πράγματα λειτουργούν εκεί σήμερα.
Ronald Bernard: Ναι, φυσικά, αυτοί οι 8000-8500 άνθρωποι κάνουν χρήση ενός χρηματοπιστωτικού νομισματικού συστήματος στο οποίο αναφερόμαστε και το χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας. Έτσι, ο μηχανισμός που χρησιμοποιείται είναι πράγματι ένα σύστημα με σχήμα πυραμίδας, στου οποίου την κορυφή υπάρχουν 8000 – 8500 άτομα, και στο αμέσως επόμενο επίπεδο υπάρχει (η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών) BIS μου δημιουργήθηκε το 1930 από τους Ολλανδούς και έχει έδρα την Ελβετία. Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών αποτελεί το κέντρο όλων των τραπεζών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Από την κορυφή τα 8000 με 8500 άτομα δίνουν εντολές μέσω της BIS στη Βασιλεία(Basel), οι οποίες μεταδίδονται προς τα κάτω σε όλο το υπόλοιπο σύστημα προκειμένου να εκτελεστούν. Γνωρίζουμε τη Βασιλεία από τις διάφορες συμφωνίες που έχουν γίνει στην Βασιλεία, Βασιλεία I, Βασιλεία ΙΙ, Βασιλεία ΙΙΙ. Μερικοί από εμάς μπορεί να έχουν ακούσει για αυτές τις συμφωνίες και να έχουν διαβάσει γι ‘αυτές στις εφημερίδες, αυτή ακριβώς είναι η BIS. Έτσι, όπως μόλις ανέφερα, δημιουργήθηκε το 1930 από τις Κάτω Χώρες και ήδη από το 1931 η BIS αναγνωρίστηκε παγκοσμίως από όλες τις χώρες του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Κάθε κεντρική τράπεζα είναι μέλος του «ΒIS club», ενός μη κυβερνητικού οργανισμού, ο οποίος έχει αναπτύξει τέτοια συμφωνία για την έδρα του, η οποία περιγράφει συνολικά τι αντιπροσωπεύει η BIS, το εύρος ισχύος, το επίπεδο εξουσιοδότησης, την λειτουργία και τα παράγωγά. Όταν κάποιος διαβάσει αυτά τα έγγραφα τι αντιπροσωπεύουν τα οποία είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα τους, θα δει πώς έχουν ενσωματώσει τέτοιους κανονισμούς, οι οποίοι είναι αναγνωρισμένοι παγκοσμίως, και οι οποίοι τους παρέχουν εδαφική ανεξαρτησία από την Ελβετία, μέσα στο έδαφος στο οποίο βρίσκονται. Δηλαδή τα κεντρικά γραφεία είναι ανεξάρτητα από τη χώρα, σαν ένα μικρό Βατικανό. Αναφέρεται επίσης και η ασυλία τους, δηλώνουν ότι είναι πάνω από κάθε νομό, εξουσία και κανόνες, κανείς δεν μπορεί να τους αγγίξει, έχουν πλήρη ασυλία. Έτσι έχουν πλήρη απαλλαγή για τα πάντα που συμβαίνουν γύρο τους. Επιπλέον, έχουν τη δική τους αστυνομία, οπότε κάνεις δεν θα ξεφύγει ευκολά ακόμα και αν πάει να διαμαρτυρηθεί έξω από τα γραφεία τους. Για να το πούμε ποιο συνοπτικά, είναι μια πλήρως αναγνωρισμένη ανεξάρτητη κατάσταση που δεν την αγγίζει κανένας κανόνας.
Στην Ιστοσελίδα της Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) στο καταστατικό ιδρύσεως της αναφέρονται τα εξής:
- Η BIS απολαμβάνει το απαραβίαστο (άρθρο 2)
- Η BIS έχει πλήρη ασυλία (άρθρο 4)
- Η BIS διαθέτει απόλυτη (νομισματική) ισχύ
- Η BIS είναι πάνω από όλους τους νόμους παγκοσμίως
- Η BIS δεν μπορεί να ελεγχθεί από κανέναν
- Η BIS είναι ένα ελεύθερο κράτος με την δική της ακόμα αστυνομική δύναμη.
Ronald Bernard: Αυτό το ινστιτούτο ήταν το σημείο κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου όπως και πριν, στο οποία συναντήθηκαν οι λεγόμενοι εχθροί, οι Ναζί και οι σύμμαχοί τους, με τους οποίους αντάλλαξαν το χρυσό που είχε αρπαχτεί από όλα τα κράτη και του εβραίους. Το BIS είναι ένα σωματείο στο οποίο είναι όλοι φίλοι. Σε αυτά τα κεντρικά γραφεία διατηρείται το νομισματικό σύστημα έτσι ώστε να διασφαλίζεται πόσο χρήμα θα υπάρχει στον πάτο της πυραμίδας εκεί που υπάρχει η πραγματική καθημερινή ζωή. Αυτό το επιτυγχάνουν χρησιμοποιώντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Κάτω την BIS, βρίσκουμε το ΔΝΤ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι άνθρωποι το ξέρουν καλά, έχουν διαβάσει για αυτό στις εφημερίδες όπως και για την παγκόσμια τράπεζα, τα δύο αυτά ινστιτούτα συχνά “βοηθούν” χώρες όπου απαιτείται. Αυτό όμως που κάνουν πραγματικά είναι να δημιουργούν χρέος στις χώρες αυτές με τέτοιο τρόπο ώστε ποτέ να μην μπορούν να το αποπληρώσουν. Υπολογίζουν πολύ προσεκτικά το ποσό που απαιτείται για να εξασφαλιστεί αυτό το χρέος. Σε πολλές χώρες, πλούσιες σε πόρους όπως η Αφρική, αυτοί οι μηχανισμοί επιτρέπουν την αύξηση της οικονομικής αγκύλωσης, έτσι ώστε να μπορούν να απορροφούν τα πλούτη των χωρών αυτών. Εγκαθιδρύουν μεγάλες πολυεθνικές που απομυζούν όλους τους πόρους των κρατών αυτών, αφού δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στα μεγάλα χρέη τους και δεν θα μπορέσουν ποτέ να ορθοποδήσουν.
Irma Schiffers: Έτσι πληρώνουν με εργασία ή δουλεμπόριο, κάπως έτσι θα μπορούσατε να το πείτε υποθέτω.
Ronald Bernard: Ναι, και η μόνη απαίτηση είναι να εξαγοράζεται η κορυφή μέσα από αυτές τις χώρες με εκβιασμούς, όπως και στην δική μου περίπτωση που ήταν οι συμμετοχή σε θυσίες παιδιών σε τρίτες χώρες, ή με καταβολή μεγάλης αποζημίωσης με σκοπό την εξαγορά των ανθρώπων αυτών έτσι ώστε να τους έχουν του χεριού τους. Αυτό είναι λοιπόν το πρώτο “στρώμα” στο πλαίσιο της BIS, της παγκόσμιας τράπεζας και του ΔΝΤ. Το επόμενο στρώμα είναι οι κεντρικές τράπεζες όλων των χωρών, ανεξάρτητες από κυβερνητικές οργανώσεις, μεταξύ των οποίων σήμερα έχουμε και την Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης. Σε αυτό το στρώμα υπάρχουν και οι λεγόμενες εθνικές τράπεζες, τις οποίες έχουν εξαγοράσει αλλά έχουν υποβαθμίσει σε δευτερεύοντα γραφεία κάτω από την Κεντρική Τράπεζας της Ευρώπης.
Irma Schiffers: Η πόλη βρίσκεται σε αυτήν την πυραμίδα;
Ρόναλντ Μπέρναρντ: Εννοείτε την πόλη του Λονδίνου (City of London), αυτό είναι επίσης ένα ελεύθερο κράτος.
Irma Schiffers: Όπως είναι η πόλη του Βατικανού;
Ronald Bernard: Ναι όπως το Βατικανό. Υπάρχει επίσης μια τέτοια τοποθεσία και στην Ουάσιγκτον DC, υπάρχουν πολλά ελεύθερα κράτη στον κόσμο στο ίδιο επίπεδο όπως το BIS στη Βασιλεία. Η Τράπεζα του Βατικανού στην πόλη του Βατικανού είναι ένα παράδειγμα τέτοιου ελεύθερου καθεστώτος. Όταν μιλάμε για την πόλη του Λονδίνου μιλάμε για έναν από τους μεγαλύτερους οικονομικούς πυρήνες του κόσμου, ο οποίος μπορεί να καθορίσει την τιμή του χρυσού. Χειραγωγούν την τιμή του χρυσού σε καθημερινή βάση, έτσι ώστε να είναι σε θέση να γεμίσουν τους ανθρώπους με χρήματα ή και να τους αδειάσουν αν το θελήσουν. Αυτό κάνει το London City ένα βασικό παίκτη στον χρηματοπιστωτικό κόσμο. Είναι ένας πολύ σημαντικός μηχανισμός του συστήματος, όταν μιλάμε για την τραπεζική πυραμίδα, μιλάμε για την δομή της BIS στη Βασιλεία, στη συνέχεια το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα. Οι κεντρικές τράπεζες όπως η Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Αμερικής και άλλες, είναι τακτικές τράπεζες, αλλά και κέντρα χρηματιστηριακών αγορών. Προηγούμενος όμως αναφερθήκαμε για τις ελεύθερες πολιτείες και για την ασυλία που έχουν από τον υπόλοιπο κόσμο, όπου κανείς μα κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα εναντίον τους. Η ασυλία επεκτείνεται ακόμα και στους ανθρώπων που εργάζονται για αυτά τα ινστιτούτα.
Irma Schiffers: Αυτές οι ανεξάρτητες πολιτείες είναι στο ίδιο επίπεδο με την BIS;
Ronald Bernard: Όχι, η BIS αναθέτει την εκτέλεση εντολών προς τους άλλους, είναι η έδρα των εδρών. Από την BIS απορρέουν όλες οι οδηγίες και ρυθμίσεις για όλα τα παρακάτω επίπεδα.
Irma Schiffers: Ακόμα και προς την πόλη του Λονδίνου.
Ronald Bernard: Ναι, όλοι εκπαιδεύονται από την κορυφή. Έτσι κάτω από τις τακτικές τράπεζες που μόλις αναφέραμε, βρίσκουμε τις πολυεθνικές και στη συνέχεια βρίσκουμε τις κυβερνήσεις και τελικά κάτω από αυτές βρισκόμαστε εμείς οι απλοί άνθρωποι, η πραγματική ζωή. Και ένας από τους μηχανισμούς που χρησιμοποιούν, και τον οποίο έχουμε αποδεχθεί, είναι το επιτόκιο. Στην κοινωνία μας τα χρήματα δημιουργούνται από μια σύμβαση που βασίζεται στο χρέος. Για παράδειγμα, πηγαίνετε στην τράπεζα και ζητάτε ένα δάνειο βάζοντας υποθήκη και στην συνέχεια βάζετε την υπογραφή σας. Τη στιγμή που το κάνετε αυτό δημιουργείται ένα χρέος από τη μια πλευρά στον τραπεζικό σας λογαριασμό και μια πίστωση από την άλλη, η πίστωση πηγαίνει σε ό,τι προσπαθείτε να αγοράσετε, αυτοκίνητο, σπίτι, κλπ. Το χρέος είναι δικό σας από τώρα και στο εξής, έτσι από πουθενά δημιουργείται ψηφιακό χρήμα, έτσι δημιουργούνται όλα τα χρήματα στον κόσμο, με βάση το χρέος.
Αυτός είναι ο ένας τρόπος, είναι μια οικονομία που βασίζεται στο χρέος. Υπάρχει όμως και ένα άλλο στοιχείο που ονομάζεται “κόστος χρήσης”: το επιτόκιο. Στο σχολείο μαθαίναμε στα οικονομικά ότι ο λόγος που υπάρχουν χρήματα στην τράπεζα είναι επειδή κάποιοι δούλεψαν σκληρά γι ‘αυτά, έτσι έχει νόημα να λαμβάνει κάποιος σαν εξτρά αμοιβή κάτι για τα χρήματα που δανείζει σε κάποιον άλλο, μόνο που όλα αυτά δεν είναι αλήθεια. Αλλά αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα με αυτό το επιτόκιο του 5% ετησίως κατά μέσο όρο είναι ότι δεν δημιουργήθηκε με μια σύμβαση χρέους. Αυτό σημαίνει ότι το επιτόκιο αυτό πρέπει να παρθεί από κάποια άλλη σύμβαση που προκάλεσε την έναρξη της παγκόσμιας έλλειψης, οδηγώντας σε συνεχή ανταγωνισμό σε όλο τον κόσμο και ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο δημιουργείτε κάθε οικονομική δυστυχία που βιώνει κάθε λαός στην κοινωνία. Υπάρχει μια συνεχής ροή αυτού του επιτοκίου 5% που λαμβάνεται από το κάτω μέρος της πυραμίδας και πηγαίνει προς την κορυφή που είναι η πηγή του χρήματος. Είναι απλά μαθηματικά, 5 στα 10 χρόνια είναι 50%, μετά από 20 χρόνια θα είναι 100%, οι ελλείψεις απλώς αυξάνονται. Όλο αυτό είναι μια φούσκα που στο τέλος θα εκραγεί. Για να το “λύσουν” αυτό συνεχίζουν να δημιουργούν συμβάσεις δανεισμού με βάση τη σύμβαση του χρέους παγκοσμίως σε όλα τα στρώματα, σε ανθρώπους, σε κυβέρνηση, σε εταιρείες, κλπ. Χρέος πάνω σε χρέος και ξανά πάνω στο χρέος, για να καλύψουν τις τρύπες που αφήνει το 5%. Ρουφάνε συνεχώς την πραγματική αξία των (πόρων) από παντού σαν τα βαμπίρ, και αυτό είναι ακριβώς έτσι όπως σας το λέω, μέσα σε 20 χρόνια έχουν ήδη κλέψει το 100% της πραγματικής αξίας. Αυτό προκαλεί αύξηση των εθνικών χρεών, το βλέπετε παντού, ότι τα χρέη των ιδιωτών συνεχώς αυξάνονται. Στη συνέχεια, αρχίζουν να εμφανίζονται κάποιες αναφορές, όπως αυτή του Oxfam Novib, που μετά από μια παγκόσμια έρευνα έδειξε ότι μόλις 8 άνθρωποι κατέχουν το ήμισυ του πλούτου των ανθρώπων στον κόσμο. Πώς γίνεται αυτό; Δεν είναι μόνο η κερδοσκοπία, είναι το επιτόκιο που παίρνει την πραγματική αξία και την προσθέτει στην πρωτεύουσα στην κορυφή. Το τελευταίο πράγμα σχετικά με αυτήν την πυραμίδα είναι ότι υπάρχουν, κανόνες, νόμοι, στρατός, οικονομικές αστυνομικές υπηρεσίες και φορολογικές υπηρεσίες. Όλοι αυτοί οι κανόνες, οι νόμοι και οργανώσεις εξασφαλίζουν ότι το κάτω στρώμα εκει που βρισκόμαστε εμείς, δεν θα καταλήξει στην κορυφή. Δεν το θέλουν αυτό είναι τόσο κλειστός ο κύκλος επάνω. Όσο οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν πώς λειτουργεί αυτό, πώς εξαπατώνται, πώς τους κλέβουν, πώς η πραγματική αξία, η αξία τους, αφαιρείται από αυτούς για να πλουτίσουν ακόμη περισσότερο οι πλούσιοι, όσο οι άνθρωποι δεν το βλέπουν αυτό, εφ ‘όσον δεν γνωρίζουν, τίποτα δεν θα αλλάξει. Τότε μιλάω για τον παλιό κόσμο, επειδή κάθε δυστυχία στη γη είναι επιχειρηματικό μοντέλο. Ο πόλεμος στην Συρία είναι ένα επιχειρηματικό μοντέλο, αφορά τους πόρους και ορισμένα άλλα συμφέροντα. Όλα αυτά ενορχηστρώθηκαν από έναν οργανισμό στην κορυφή της πυραμίδας και στην συνέχεια οι εντολές μεταβιβάστηκαν προς τα κάτω.
Irma Schiffers: Είχατε πει και νωρίτερα “Ακολουθήστε το χρήμα”, στα ολλανδικά “Volg het geld”, τελικά τώρα βλέπουμε ότι όλα συσχετίζονται με την ροή αυτή.
Ronald Bernard: Ναι! ακριβώς έτσι είναι, όταν δεις ή καταλάβεις πώς ή πόσο πολύτιμη είναι αυτή η απόσπαση της αξίας… – Θα σας φέρω σαν παράδειγμα ένα άρθρο από το NOS (Dutch Channel News), το οποίο όλοι μπορούν να βρουν στο ιντερνέτ – εάν ψάξετε στο google τον τίτλο “Οι τιμές του φυσικού αερίου αυξάνουν τον πληθωρισμό”. Εκτός από το γεγονός ότι ο τίτλος είναι ήδη παραπλανητικός, είναι πολύ ενδιαφέρον να το διαβάσετε. Το άρθρο έχει αναρτηθεί από τις 9 Φεβρουαρίου 2017. Τα περισσότερα από τα πράγματα που περιγράφουν είναι μια παραμόρφωση της αλήθειας, διότι αν οι τιμές του αερίου αυξηθούν, αυτό δεν σημαίνει ότι κοστίζει και περισσότερο , αντιθέτως αυτό σημαίνει ότι ο μισθός μας αξίζει λιγότερο.
*****
(κείμενο)
Οι τιμές των καυσίμων είναι ξέχωρες από τον πληθωρισμό,
Επηρεάζονται επίσης και από την ζήτηση, την προμήθεια και την νόθευση.
*****
Ronald Bernard: Το νόμισμά μας υποτιμάται, η αγοραστική δύναμη μειώνεται, δηλαδή ο πληθωρισμός. Αυτό που θεωρώ πολύ αξιοθαύμαστο είναι ότι μπορούμε να μάθουμε κάποιες αλήθειες από αυτά τα δημοσιεύματα, αν και είναι από την NOS, και γράφουν ότι: «Με το προσαρμοσμένο ποσοστό πληθωρισμού 1,6%, οι Κάτω Χώρες αναβαθμίζονται και πάλι μαζί με τον Ευρωπαϊκό πληθωρισμό, ο οποίος είναι κατά μέσο όρο 1,8% ετησίως. ” Κατά μέσο όρο, ο μισθός σας είναι 1,8% λιγότερος κάθε χρόνο, γεγονός που μειώνει την αγοραστική μας δύναμη ετησίως. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που στο παρελθόν ένα μόνο άτομο με καλή δουλειά θα μπορούσε να συντηρήσει ολόκληρη την οικογένεια και τώρα δύο άτομα με πλήρη απασχόληση δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και είναι παγιδευμένα στην κρίση, επειδή 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι στις Κάτω Χώρες είναι χρεωμένοι και δεν πρόκειται να ξανά βγουν από αυτό, το οποίο δεν είναι μια παράξενη ιστορία. Και τώρα το σημαντικότερο σημείο: ” η κορυφή της πυραμίδας” προσπάθησε τα τελευταία δύο χρόνια, χρησιμοποιώντας πολιτικές χαμηλού επιτοκίου και εκτύπωσης καινούριων χρημάτων, να δημιουργήσουν 80 δισεκατομμύρια από νέο χρήμα κάθε μήνα, χρησιμοποιώντας συμβόλαια βασισμένα σε συμβάσεις χρέους για να αυξήσουν τον πληθωρισμό εντός της ευρωζώνης στο επιθυμητό επίπεδο σχεδόν 2% ετησίως. ” Ως εκ τούτου κλέβουν το 2% ετησίως της εργασίας και του χρόνου παραγωγής μας, για τους οποίους λαμβάνουμε μισθό. Συνειδητά κλέβουν το 2% ετησίως και στη συνέχεια λένε ότι οι τιμές αυξάνονται, αυτό είναι ένα κραυγαλέο ψέμα, απλά αυτό που συμβαίνει είναι ότι τα χρήματά μας υποτιμούνται. Αυτό κάνουν. Έτσι, μαζί με το επιτόκιο, θεωρούμε ότι είναι “φυσιολογικός”, ο πληθωρισμός σαν ένας άλλος τρόπος, μόνο που απλά ο πληθωρισμός είναι στεγνή κλοπή. Έτσι εξάγουν την αξία με πολλούς τρόπους.
Τώρα μιλάμε για τον οικονομικό μηχανισμό που χρησιμοποιεί η ελίτ για να εξολοθρεύσει τις αξίας, μέσω ενός οικονομικού νομισματικού συστήματος. Ένα οικονομικό σύστημα στο οποίο οι τράπεζες αποτελούν το κλειδί της διαδικασίας αυτής. Όπως είναι και ο αριθμός του πολίτη (Citizen Service Number), μερικές φορές το αναφέρουν ως Υπηρεσία; Νομίζω ότι είναι ένας Αριθμός Υπηρεσίας του Πολίτη ή ένας Αριθμός σκλαβιάς.
Irma Schiffers: Θα έλεγα το τελευταίο.
Ronald Bernard: Αν οι άνθρωποι συνειδητοποιήσουν πού βρισκόμαστε και βλέπανε ότι είμαστε σε έναν αγώνα δρόμου ανταγωνισμού και έλλειψης, θα έπρεπε να διερευνήσουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα που εξυπηρετεί μόνο τους ποιο πλούσιους και κρατάει τους φτωχούς στην αθλιότητα. Οι τόκοι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που λαμβάνουμε και με τις στατιστικές που των οικονομολόγων καταβάλλεται από το 80% των ανθρώπων καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Απ’ το οποίο μόνο 10% από αυτό πληρώνεται πίσω σε μερικούς, ενώ άλλο ένα 10% λαμβάνεται μόνο από τους τόκους. Έτσι αυτό δείχνει ήδη το πρόβλημα που υπάρχει, με το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων να πληρώνει το σύστημα όλη του τη ζωή, και ένα μικρό μέρος να παίρνει κερδίζει από το σύστημα. Σχετικά με το εθνικό χρέος τώρα, τα τελευταία 30 χρόνια πληρώνουμε 13 δισ. Τόκους ετησίως, για το Εθνικό χρέος. Από τους φόρους που καταβάλλουν οι πολίτες, 13 δισεκατομμύρια από αυτά τα χρήματα που δημιουργούνται πηγαίνουν σε ιδιωτικές τράπεζες. Αυτό πάλι με βάση τα χρήματα, που δημιουργήθηκαν από το τίποτα, με μια σύμβαση χρέους στην οποία το κράτος εμπλέκεται ευτυχώς. Η κυβέρνηση παίζει συνεχώς και πληρώνει στις ιδιωτικές τράπεζες τα τέλη χρήσης. Αν διατηρούσαμε αυτά τα 13 δισεκατομμύρια ετησίως (κατά μέσο όρο πάνω από 30 χρόνια), δεν θα χρειαζόταν πλέον να εξοικονομήσουμε άλλα χρήματα από αλλού. Έτσι, απλά οι άνθρωποι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό το αθώο επιτόκιο είναι στην πραγματικότητα το μεγάλο αγκάθι που προκαλεί όλο το πρόβλημα … Επιπλέον, από την Ιστορία ξέρουμε ότι όταν οι Καθολικοί κυβερνούσαν στην Ευρώπη, τα επιτόκια ήταν παράνομα και τιμωρούνταν με ποινή θανάτου! Η θανατική ποινή για την επιβολή τόκων ήταν επιτρεπτή όπως περιγράφεται σε ιερά βιβλία της εποχής.
Irma Schiffers: Είναι στην πραγματικότητα παράνομη.
Ronald Bernard: Ναι, αντιθέτως το ισλαμικό τραπεζικό σύστημα, δυστυχώς σήμερα, έχει δημιουργήσει αρκετά παρόμοια συστήματα υπολογισμού, τα οποία αποτελούν επίσης μια μορφή χρέωσης των τόκων, αλλά η καθαυτού ισλαμική τράπεζα, ήταν η τελευταία που έμεινε μακριά από την επιβολή τόκων. Το αστείο είναι ότι για την ισλαμική τραπεζική το 50% του λαού δεν είναι καθόλου ισλαμιστές. Πρόκειται για μια καθαρά ηθικιστική πρακτική, βασισμένη σε κύριες αποφάσεις για τράπεζα χωρίς επιτόκια. Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν τις ζημιές που προκαλεί το επιτόκιο.
Irma Schiffers: Εν τω μεταξύ, οι πολιτικοί αδιαφορούν γιατί καταλαβαίνουν ότι η δικαιοσύνη δεν μπορεί να ασκήσει έλεγχο δεν έχει καν πρόσβαση σε ό,τι κάνει η ΕΚΤ.
Ronald Bernard: Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούν, οι τράπεζες είναι ιδιωτικές οργανώσεις και έχουν τόσο μεγάλη εξουσία και προστασία, που δεν τους αγγίζει κανένας νόμος.
Irma Schiffers: Τότε ποια είναι η εξουσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου και της κυβέρνησης και σε σχέση με την προστασία μας;
Ρόναλντ Μπέρναρντ: Αυτά τα είδη θεσμών εξυπηρετούν το πολιτικό σύστημα, για παράδειγμα όταν έρχονται οι εκλογές υπολογίζουν τους προϋπολογισμούς των κομμάτων και τα σχέδιά τους. Θα μπορούσαν όλα αυτά να χρησιμοποιούνται για καλό, αλλά χρησιμοποιούνται και για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένες ατζέντες. Κατά τη διάρκεια της εκλογικής περιόδου, υπολογίζουν α πράγματα με τέτοιο τρόπο ώστε να δείχνουν πόσο καλά είναι όλα. Τα πράγματα πάνε καλύτερα, νέες θέσεις εργασίας, όλα δείχνουν πόσο καταπληκτικά είναι τα πράγματα. Μόλις ολοκληρωθούν οι εκλογές, θα αρχίσουμε να ακούμε πάλι για εξοικονόμηση και λιτότητα.
Irma Schiffers: Ωστόσο, το ελεγκτικό δικαστήριο δεν έχει καμία πρόσβαση στα δεδομένα των τραπεζών. Δεν έχει κανένα δικαίωμα σε αυτό…σωστά;
Ρόναλντ Μπέρναρντ: Οι εταιρείες αυτές έχουν άλλες εταιρείες που βγάζουν ετήσιες οικονομικές εκθέσεις, αλλά μιλάμε για ένα επίπεδο στο οποίο λαμβάνονται αποφάσεις που δεν δημοσιοποιούνται.
Irma Schiffers: Ακριβώς.
Ronald Bernard: Ναι, έχετε δίκιο, αλλά αυτό ισχύει μόνο για την BIS, υπάρχει ένας άλλος μηχανισμός, όπως ξέρετε που είναι το ESM, Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας. Η Βουλή των Αντιπροσώπων, νομίζω το 2012, έδωσε 100 ψήφους για να δημιουργήσει. Το ESM είναι ένα ινστιτούτο που προστατεύεται και πάλι πλήρως, οι εργαζόμενοι αποζημιώνονται, έχουν ασυλία, ο οργανισμός έχει τη δυνατότητα να κάνει ό, τι θέλει, τίποτα δεν είναι διαθέσιμο στο κοινό, καθώς είναι ένα είδος ελεύθερου κράτους.
*****
(κείμενο)
- Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ)
- Το ΕΜΣ “πρέπει” να σώζει τις χώρες(τράπεζες) της ΕΕ που είναι σε κρίση
- Το ΕΜΣ μπορεί να απαιτήσει δισεκατομμύρια ευρώ από κυβερνήσεις
- Οι χώρες της ΕΕ πρέπει να πληρώσουν το ΕΜΣ εντός 7 ημερών
- Το ΕΜΣ είναι αμετάκλητο και άνευ όρων (άρθρο 9)
- Το ΕΜΜ απολαμβάνει πλήρη νομική ασυλία (άρθρο 27)
- Το προσωπικό του ΕΣΜ έχει ασυλία (άρθρο 30)
*****
Ronald Bernard: Αυτή η οργάνωση, εξουσιοδοτημένη από τους αντιπροσώπους, τους υπουργούς, την κυβέρνηση, αρχικά έγινε για να σώσει χώρες οι οποίες σύντομα έγιναν τράπεζες. Και αυτός ο μηχανισμός – ο μηχανισμός ESM – διασφαλίζει ότι εντός 7 ημερών θα πρέπει να παραδώσουν εντός 7 ημερών κάθε απαιτούμενο ποσό, είτε 10 δισεκατομμύρια, είτε 100 δισεκατομμύρια. Έτσι, αν το ESM αποφασίσει, ότι θέλει να σώσει – για παράδειγμα – την «Ελλάδα», και χρειαστεί χρήματα, μπορεί να απαιτήσει από την Γερμανία ή την κυβέρνηση των Κάτω Χωρών, να του δώσουν 10 δισεκατομμύρια. Στη συνέχεια, πρέπει να τα αποστείλουν, εντός 7 ημερών, στο ESM, ώστε να μπορέσει να εκτελέσει το πρόγραμμά του για να σώσει την «Ελλάδα», βασικά αυτό που σώζει είναι οι τράπεζες. Αν λοιπόν δείξουμε την Ελλάδα ως παράδειγμα, έχουν αποσταλεί πολλά χρήματα μέσω του ESM, ούτε καν το 5% έχει φτάσει στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο μέρος της έχει κατευθυνθεί απευθείας από την Ελλάδα σε γερμανικές, γαλλικές και ολλανδικές τράπεζες. Όλοι στοιχημάτιζαν στην Ελλάδα για να εξασφαλίσουν ότι θα μπορούσαν αν επωφεληθούν από τα αποθέματα στην Ελλάδα. Έτσι έχουν απελευθερωθεί μέσω αυτών των μηχανισμών όλα αυτά τα χρήματα που προέρχονται από εμάς, από τα χρήματά μας και το δημόσιο χρέος και ούτω καθεξής. Όλοι αυτοί οι μηχανισμοί, για τους οποίους μιλάμε τώρα, διασφαλίζουν ότι η κατάσταση δεν θα αλλάξει και θα παραμείνουμε χρεωμένοι εκεί που είμαστε. Παράλληλα μας εξαντλούν ολοένα και περισσότερο κάνοντας του πλούσιους πλουσιότερους. Έτσι απλά…
Irma Schiffers: Εδώ είναι που νιώθετε το καθήκον να ενημερώσετε τους ανθρώπους.
Ronald Bernard: Ναι, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δίνουμε σήμερα διαλέξεις στις Κάτω Χώρες και στο Βέλγιο. Δεν είμαι μόνο εγω αλλά και άλλοι συνάδελφοι, προχωράμε αργά αλλά σταθερά στον “τρόπο” για να δώσουμε λύση στο πρόβλημα .
Irma Schiffers: Πράγματι, ναι.
Ronald Bernard: Γιατί φαίνεται διασκεδαστικό, αλλά δεν είναι και τόσο διασκεδαστικό, όταν φτάνεις στο τέλος και ανακαλύπτεις πως λειτουργεί αυτός κόσμος στον οποίο ήμουν και εγώ, αυτόν τον κόσμο που εξακολουθεί σαν μια μπουλντόζα να πατάει επάνω σε όλα και να τα ισοπεδώνει κάνοντας τον κόσμο όλο και χειρότερο με όλες αυτές τις ατζέντες και τα επιχειρηματικά τους μοντέλα, που περιλαμβάνουν ακόμα και εμβολιασμούς που εξεγείρουν πανδημίες και τρέχουν όλοι οι Ολλανδοί στον γιατρό τους για να εμβολιαστούν και να μην αρρωστήσουν.
Irma Schiffers: Αυτό όμως έχει λιγοστέψει όλο και περισσότερο.
Ronald Bernard: Ναι, ευτυχώς υπάρχει μια τάση προς τα κάτω, θυμάμαι και αυτή την υποτιθέμενη πανδημία, με τον πρώην υπουργό Klink, που έπρεπε όλοι να κάνουν εμβολιασμό για την γρίπη των χοίρων ή τη γρίπη των πτηνών, ήταν πολύ τρομακτικό.
Irma Schiffers: H1N1 ή κάτι τέτοιο.
Ronald Bernard: Ναι, και αποδεικνύεται ότι υπήρχε μεγάλο πλεόνασμα σε εμβολίων και έπρεπε κάπου να πάνε, να πεταχτούν ήταν αδύνατο λόγο της επικινδυνότητας της χημικής τους σύνθεσης θα γινόταν κακό στην φύση. Αλλά η λήψη απο ανθρώπους δεν ήταν φυσικά πρόβλημα. Δελεν έγινε τίποτε άλλο, επειδή ήταν απειλητικό για τη ζωή. Ωστόσο, αυτό είναι απλά ένα επιχειρηματικό μοντέλο, εξετάζοντας τα αποθεματικά – μετά την πανδημία – της φαρμακευτικής βιομηχανίας μετά τους μήνες αιχμής κατά την χορήγηση του εμβολίου, οι φαρμακαυτικές εταιρείες ειχαν βγάλει δισεκατομμύρια σε κέρδος. Έτσι … Οι πολυεθνικές εταιρείες διαδραματίζουν επίσης βασικό ρόλο σε αυτό το παιχνίδι. Μπορείτε να το διαπιστώσετε αυτό, όχι μόνο από εμένα αλλά και από πολλούς ακαδημαϊκούς που το έχουν επίσης αναφέρει. Οι πολυεθνικές και οι τράπεζες έχουν γίνει οι κυρίαρχοι παίκτες σε αυτόν τον κόσμο. Σε αυτή τη γη. Χρησιμοποιούν όλα αυτά τα συστήματα και τους μηχανισμούς που μόλις αναφέραμε, με τα ελεύθερα κράτη, που είναι πολύ σημαντικά, γιατί τους παραχωρήσαμε την απαιτούμενη ασυλία. Είναι μια ιδανική κατάσταση για τους ψυχοπαθείς. Όπως ένας πατέρας λέει στο παιδί του να κάνει ό, τι θέλει και θα φροντίσει αυτός άμα γίνει κάτι. Με τον ίδιο τρόπο όλα καταλήγουν κάπως έτσι. Τα παίρνουν όλα και φεύγουν αφήνονται εμάς να ονειρευόμαστε το απατηλό όνειρο, αυτό που έχουν δημιουργήσει για εμάς. Αυτό μας αφήνει στην κατάσταση που βρισκόμαστε τώρα. Οι Βρυξέλλες υπαγορεύουν ακόμα και τώρα πάνω από το 80% του τι θα συμβεί στις Κάτω Χώρες. Επιστρατεύουν όλα τα μέσα προπαγάνδας που θα σας κάνουν να ψηφήσετε και να συμφωνήσετε με το σημερινό σύστημα που έχουν δημιουργήσει. Αυτό μας αφήνει στην κατάσταση που βρισκόμαστε τώρα.
Irma Schiffers: Και να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ζούμε σε μια δημοκρατία.
Ρόναλντ Μπέρναρντ: Για να νιώσετε ότι συμβάλατε στην δημοκρατία και ότι η πραγματική αλλαγή πρόκειται σύντομα να συμβεί. Αλλά αν κοιτάξουμε πίσω τα τελευταία 40 χρόνια, θα αναρωτηθούμε τι άλλαξε πραγματικά; Ποια θέματα στην πολιτική έχουν αλλάξει; Μόνο οι καμπάνιες.
Irma Schiffers: Είναι μόνο η προβιά που αλλάζει αλλά ο λύκος παραμένει λύκος.
Ronald Bernard: Γιατί κανέναν από αυτούς που αφιερώνονται στα κόμματα δεν είναι αξιοπρεπείς και να σταθεί υπέρ των αρχών ώστε να κάνουν μια αλλαγή. Ωστόσο, μόλις συγκροτηθεί ο συνασπισμός που θέλουν, ορκίζονται όχι στον λαό, αλλά στις ανώτερες δυνάμεις, για παράδειγμα στην περίπτωση αυτή, στον βασιλιά. Εκεί βρίσκεται η αλλαγή, που δεν παίρνει πολλά λόγια, κοιτάξτε τον τρόπο με τον οποίο οι υπουργοί κυβερνούν τη χώρα και πώς τα πράγματα επιδεινώνονται μόνο για τους περισσότερους από εμάς, εκτός από μερικούς, και εξετάστε επίσης την πολιτική σταδιοδρομία αυτών των ανθρώπων και πού τελικά καταλήγουν… Καταλήγω να σκέφτομαι ότι ο κάθε “υπουργό” είναι υπηρέτης, αλλά αν κοιτάξουμε την καριέρα τους κατά τη διάρκεια της “υπηρεσίας” τους αλλά και μετά, ποιον τελικά υπηρετούν; Θα πάρω ως παράδειγμα τον υπουργό de Jager, που υπήρξε Υπουργός Οικονομικών κατά την περίοδο της έγκρισης του ΕΜΣ, δεν τον βλέπω να περιφέρεται ως ταχυδρόμος. Ξέρω ότι είχε μια κορυφαία θέση σε αυτόν τον κόσμο. Δεν το συγχαρώ αυτό, αλλά προφανώς σας λέει κάτι. Αν ήταν μια μεμονωμένη περίπτωση θα μπορούσαμε να πούμε, καλά καλά, κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, αλλά ακολουθεί ένα μοτίβο. Είναι μια μικρή ομάδα ανθρώπων, που τους καλό “μαριονέτες” των κυβερνήσεων και παίζουν ρόλο στις συσχετίσεις των δυνάμεων. Πουλάνε τον εαυτόν τους για να επιτευχθεί αυτή η συσχέτιση αλλιώς δεν θα υπήρχε αυτό το μοτίβο. Τότε θα δούμε και τις υποσχέσεις κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών και αφού εκπληρωθούν οι εκλογές. Κοιτάξτε όλα τα εκλογικά προγράμματα, που αναφέρεται ότι “πρέπει να αλλάξουμε εντελώς το οικονομικό και νομισματικό σύστημα;” Ότι πρέπει να απαλλαγούμε από τις τράπεζες όπως τις γνωρίζουμε σήμερα. Βρήκα ένα κόμμα που τα λέει αυτά, αλλά τέτοιου είδους κόμματα αν καταφέρουν να πάρουν στις εκλογές έστω και μια έδρα μέσα στην βουλή θα είναι πολύ τυχερά. Ας μην ξεχνάμε ότι από την άλλη τέτοιου είδους πολιτικά κόμματα που περιμένουμε πραγματικά να κάνουν κάποια αλλαγή, ανιχνεύονται αμέσως από το συστημικό ραντάρ και δεν φτάνουν ποτέ στο φως. Ενώ βλέπουμε πολλές πρωτοβουλίες πολιτών που έχουν ένα ξεκάθαρο πρόγραμμα εξυγίανσης που πραγματικά θα μας εξυπηρετούσε, όμως οι μεγάλες αλλαγές δεν φτάνουν ποτέ στο φως.
Irma Schiffers: Και έχουν δυναμικό.
Ronald Bernard: Ναι έχουν τις δυνατότητες, απολύτως. Έτσι, παράδειγμα όπως είναι και «το κίνημα του πολίτη», είναι ένα από τα κόμματα που συμμετείχαν στις εκλογές, με την ονομασία “Burger Beweging”. Αν βλέπατε το πρόγραμμά του, νομίζω ότι θα έπρεπε να μπει πρώτο στην βουλή κατέχοντας τις περισσότερες έδρες.
Irma Schiffers: Δεν τους δίνουν όμως καμία προσοχή.
Ronald Bernard: Αν τους αφήνανε τότε θα είχαμε πραγματική εκπροσώπηση του λαού και το σύστημα θα μας εξυπηρετούσε πραγματικά προς όφελός μας. Ένα σύστημα για όλους μας. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Γιατί? Οι τρέχουσες εξουσίες δεν το επιτρέπουν και χειραγωγούν τα πάντα με τέτοιο τρόπο ώστε τίποτα να μη αλλάξει θεμελιωδώς.
Irma Schiffers: Χρησιμοποιώντας τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία δεν δίνουν βήμα σε τέτοια κόμματα, οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν ότι υπάρχουν αυτά τα κόμματα, πράγμα που είναι προφανώς ένα σοβαρό θέμα.
Ronald Bernard: Είναι μόνο τοπικά, εδώ και εκεί, λίγο από αυτό και λίγο από εκείνο, δεν έχουν τα μέσα να ξεπεράσουν τα εμπόδια. Δεν χρειάζεστε μόνο υποστήριξη, αλλά χρειάζεστε και χρήματα. Χρειάζεστε τις κατάλληλες διασυνδέσεις για να μπείτε στο mainstream.
1
