Φανταστείτε ένα μέλλον όπου αυτό-κινούμενα αυτοκίνητα, τρένα και λεωφορεία θα συνδέονται όλα αρμονικά μέσω μιας εφαρμογής που θα κάνει το κυκλοφοριακό πρόβλημα παρελθόν και θα μετατρέψει τα πολυάριθμα παρκινγκ σε χώρους πρασίνου. Αυτή θα μπορούσε να είναι η πραγματικότητά μας έως το  2030, λέει η  Cathis Elmsäter-Svärd στα πλαίσια αυτής της συνέντευξης ως Πρόεδρος κυκλοφοριακής ρύθμισης « Drive Sweden» και μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου για τα θέματα της ρύθμισης κυκλοφορίας.

Γιατί θα πρέπει να σκεφτόμαστε το μέλλον της ρύθμισης του κυκλοφοριακού;

Ανά τον κόσμο, οι πόλεις μεγαλώνουν. Οι πολίτες των πόλεων ζουν, παράγουν και κοινωνικοποιούνται σε διάφορες γειτονιές. Ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες που καθορίζουν την καθημερινή μας ευημερία σε μια πόλη, ή απλά την ανάγκη να μένουμε σ’ αυτή γιατί απλά εκεί δουλεύουμε, είναι η ώρα που σπαταλάμε στη κίνηση ή στην αναμονή περιμένοντας το λεωφορείο.

Η ποιότητα της κινητικότητας μέσα στη πόλη είναι σημαντική και για πολλά άλλα σημαντικά θέματα : η υγεία, λόγω των εκπομπών αερίων και των ατυχημάτων, η οικονομική ανάπτυξη από τη μείωση του χαμένου χρόνου μεταφοράς εργατών και προϊόντων στο τόπο προορισμού και η ανισότητα – έχουν όλοι την ευκαιρία να κινηθούν μέσα στη πόλη ή μόνο αυτοί που μπορούν να οδηγήσουν;

Πόσο διαφορετικό μπορεί να είναι το κυκλοφοριακό μέσα στη πόλη έως 2030;

Έως τότε, αντί να έχουμε και να οδηγούμε αυτοκίνητο, θα μπορούμε στη καθημερινότητά μας να καλούμε ένα αυτό-κινούμενο αυτοκίνητο μέσω μιας κοινώς χρηματοδοτούμενης πλατφόρμας όποτε το χρειαστούμε το οποίο θα μας παραλαμβάνει και θα μας αφήνει στο προορισμό μας, στη συνέχεια θα παραλαμβάνει κάποιον άλλον και όλα θα ελέγχονται από ένα έξυπνο σύστημα ελέγχου του κυκλοφοριακού. Πρόκειται για την ιδέα «κινητικότητα ως υπηρεσία»  – μια λειτουργία αυτοματισμού, ψηφιοποίησης και διαμοιρασμένης οικονομίας.

Αλλά αυτό θα πρέπει να αποτελεί ένα μέρος των αλλαγών επί του κυκλοφοριακού έως το 2030. Πιστεύω ότι θα έχουμε ένα πλήρως αυτοματοποιημένο σύστημα μεταφορών όπου διάφορα μέσα μεταφοράς – αυτό-κινούμενα αυτοκίνητα, τρένα και λεωφορεία, ποδήλατα και περπάτημα- θα είναι πλήρως τεχνολογικά ενταγμένα.

Η μεταφορά ανθρώπων και αγαθών θα γίνεται διαφορετικά – ίσως να υπάρχουν μικρά ρομπότ να κάνουν μικρές παραδόσεις, ή έξυπνα δίκτυα σημείων παράδοσης πακέτων για αυτούς που θα θέλουν να ψώνια τους να παραδίνονται σε βολικά σημεία όπου θα μπορούν να τα παραλάβουν όποτε το θελήσουν.

Όλα αυτά θα πρέπει να κάνουν τις μεταφορές πιο αποτελεσματικές με λιγότερα οχήματα στους δρόμους, με καθαρότερο αέρα και λιγότερη ήχο-ρύπανση. Θα περιοριστούν τα παρκινγκ και θα υπάρχουν περισσότεροι χώροι πρασίνου ή άλλα κτίρια που θα κάνουν τις πόλεις πιο όμορφες και πιο ευχάριστες προς διαβίωση.

Πλήρως αυτόνομα

Τα αυτοκίνητα θα αντιπροσωπεύουν το 25% της παγκόσμιας αγοράς

Μερικώς αυτόνομα ομα

Πωλήσεις αυτόνομων αυτοκινήτων που θα εκτοξευθούν μέχρι το 2035

Πως θα μοιάζει ένα τέλειο αυτόματο σύστημα μεταφορών;  

Φανταστείτε μια εφαρμογή που θα δίνει σε πραγματικό χρόνο πληροφορίες για όλο το ταξίδι σας, όπως : χρόνο βαδίσματος και κατευθύνσεις στα πλησιέστερα ποδήλατα πόλης, ή τα πλησιέστερα αυτό-κινούμενα αυτοκίνητα και την εκτιμώμενη ώρα ταξιδιού δεδομένης της τρέχουσας κυκλοφοριακής κατάστασης, την ώρα του επόμενου λεωφορείου ή τρένου ή συνδυασμός αυτών των επιλογών, κατηγοριοποιημένα κατά τιμή, χρόνο ή περιβαλλοντική επιβάρυνση. Αυτή η εφαρμογή θα μπορεί να χρησιμοποιείται για να καλέσει κάποιος αυτοκίνητο, να ξεκλειδώσει ποδήλατο ή να αγοράσει ένα εισιτήριο τρένου.

Ποια τα ενδεχόμενα εμπόδια για την υλοποίηση αυτού του οράματος;

Φυσικά, οι άνθρωποι θα έχουν ενδοιασμούς όσον αφορά την τεχνολογία. Κάποιοι θα έχουν ενδοιασμούς όσον αφορά την ιδιωτικότητα, καθώς ένα σύστημα θα γνωρίζει πάντα που βρίσκεται κάποιος, που θα πάει και που ήταν. Άλλοι θ’ ανησυχούν για την ασφάλεια του κυβερνοχώρου – θα είναι ασφαλή τα αυτόματα οχήματα στο χακάρισμα; Οι πολιτικοί ηγέτες θα πρέπει να υψώσουν το ανάστημά τους και να είναι πρόθυμοι  να είναι μπροστά στην εξέλιξη αυτών των νέων τεχνολογιών κυκλοφοριακής ρύθμισης. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του οράματος παραμένει θεωρητικό και ο κόσμος συχνά φοβάται να είναι πρωτοπόρος – θέλει να μαθαίνει από τα λάθη των άλλων.

Τι θα πρέπει να κάνουν οι κυβερνήσεις;

Θα πρέπει να επιταχύνουμε την ταχύτητα των ρυθμίσεων – η τεχνολογία στα αυτόνομα αυτοκίνητα εξελίσσεται ταχύτερα από τις πολιτικές συζητήσεις επί του ασφαλιστικού και για το ποιος θα πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη σε περίπτωση ατυχημάτων. Οι τοπικές διοικήσεις επίσης τείνουν να χρηματοδοτούν κάθε χρόνο, έτσι θα πρέπει να βρουν πιο δημιουργικούς τρόπους να ξεμπλοκάρονται απαραίτητες επενδύσεις σε νέες υποδομές. Κάθε πόλη επίσης αντιμετωπίζει τοπικές προκλήσεις ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους. Η ευκολότερη κατάσταση είναι όταν χτίζεται μια νέα περιοχή σε μια πόλη, ή μια ολόκληρη καινούρια πόλη, οπότε ρυθμίζονται τα κυκλοφοριακά ζητήματα όπως και η πολεοδομία. Οι περισσότερες  πόλεις όμως θα πρέπει να επεξεργαστούν τρόπους προσαρμογής του υπάρχοντος τρόπου κυκλοφορίας των μέσων μαζικής μεταφοράς ή αυτές που έχουν εξελιχθεί να μπορούν να βρουν τρόπους να έχουν αυτοκινητοδρόμους αντί για πεζόδρομους.

Υπάρχουν σήμερα πρωτοπόρα παραδείγματα;

Πολλοί προσπαθούν αλλά στο ζήτημα των μεταφορών υπάρχει συντηρητισμός.  Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι εστίαση στη πρόοδο σε έναν συγκεκριμένο τομέα – για παράδειγμα η Κοπεγχάγη εστιάζει στα ποδήλατα ενώ το Όσλο δίνει μεγαλύτερη σημασία στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ούτω καθεξής.

Η «Drive Sweden» ενώνει μετόχους από όλους τους τομείς της χώρας – κυβέρνηση, βιομηχανία και ακαδημαϊκούς –να καθοδηγήσουν τις προκλήσεις προς ένα πλήρως αυτοματοποιημένο σύστημα μεταφορών για τις πόλεις της χώρας. Την επόμενη χρονιά θα προσδιορίστουν περιοχές στη Στοκχόλμη και το Γκέτεμποργκ για να κάνουν δοκιμές σε πραγματικές περιοχές  με όλα τα είδη λύσεων βασισμένων στην αυτοματοποίηση και τη ψηφιοποίηση δημιουργώντας ένα εργαστήρι στρατηγικής το οποίο θα κεντρίσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον.

Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι αυτό είναι ένα ζήτημα πολύ μεγαλύτερο από το κυκλοφοριακό. Θα πρέπει να ταυτοποιηθούν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη όλων των τομέων – περιβάλλον, εμπόριο, υγεία – και να ψάχνουμε για αμφίπλευρες θετικές επιπτώσεις.