Είμαι ο Lewis, ένα παιδί ομοφυλόφιλων γονιών, και αυτή είναι η εμπειρία μου.
Η μητέρα και ο πατέρας μου δεν παντρεύτηκαν ποτέ, και ενώ ο πατέρας μου ήταν ομοφυλόφιλος, η μητέρα ήταν αμφιφυλόφιλη και είχε αρκετά χρόνια λεσβιακή σχέση πριν από τη γέννησή μου. Ήμουν το ατύχημα μιας νύχτας μετά απο ξέφρενο μεθύσι.
Οι γονείς μου δεν έμεναν ποτέ μαζί, και ήμουν σε ανάδοχη φροντίδα μέχρι τα 8 μου περίπου, μόνο περιστασιακά έμενα με τη μητέρα μου. Δεν συνάντησα ποτέ τον πατέρα μου μεχρι τα 13 μου. Εκείνη την εποχή πήγα να ζήσω με τον πατέρα μου και τον γκέι εραστή του, η μητέρα μου ήθελε να περάσω λίγο χρόνο με τον πατέρα αφού δεν ήμουν κοντά του στα παιδικά μου χρόνια.
Ποτέ δεν μου άρεσε να ζω μαζί τους. Η «ομοφυλοφιλία» τους έμοιαζε με θρησκεία, φαινόταν ότι χρειαζόταν συνεχώς να επιβεβαιώνουν την «ομοφυλοφιλία» τους μέσα από τις πράξεις τους. Ήθελαν να μου αποδείξουν ότι ήταν γκέι. Ήταν σαν μια θρησκεία, η μοναδική τους ταυτότητα, το σήμα της τιμής τους. Μιλούσαν συνέχεια γι’ αυτό. Το «gayness» τους ήταν το νούμερο ένα θέμα τους, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Συστήνονταν στους ανθρώπους λέγοντας πράγματα όπως «Γεια, με λένε Σάιμον και είμαι γκέι». Οι στρέιτ δεν το κάνουν αυτό. Δεν βγαίνουν και λένε «Γεια, είμαι ο Σάιμον και είμαι στρέιτ», αλλά ο μπαμπάς και η σύντροφός του το ανακοίνωναν σε όλους χωρίς να υπάρχει λόγος.
Ο σεξουαλικός υπαινιγμός ήταν σε όλα ότι έλεγαν και έκανα. Πάντα «φλέρταραν» και σε άλλους άνδρες παρόλο που ήταν μαζί 13 χρόνια. Δεν ήταν δεμένοι, παρόλα αυτά έμειναν μαζί και δεν καταλάβαινα γιατί. Θα μπορούσαμε να είμαστε στο σούπερ μάρκετ και να κοιτάζουν άλλους τύπους και να λένε πράγματα όπως, “Δεν είναι ωραίος”. Ήμουν εντελώς ντροπιασμένος. Ένιωθα ότι δεν μπορούσα να φέρω τους φίλους μου, όλα ήταν «gay» στο σπίτι. Η συμπεριφορά τους ήταν ομοφυλόφιλη, ο τρόπος που μιλούσαν, οι πράξεις τους, τα πάντα. Όλα μου φάνηκαν υπερβολικά υπερβολικά και αφύσικα, και φοβόμουν τι θα σκέφτονταν οι φίλοι μου. Δεν μπορούσα να συστήσω τον πατέρα μου γιατί ντρεπόμουν. Έκαναν συχνά σεξουαλικά σχόλια για τους φίλους μου μόλις έφευγαν από το σπίτι, και αυτό μου φαινόταν αποκρουστικό.
Ο μπαμπάς και ο σύντροφός του με φιλούσαν στο μάγουλο. Πάντα το έβρισκα άβολο. Ήξερα από τους φίλους μου και από τις ταινίες και την τηλεόραση ότι τα έφηβα αγόρια συνήθως δεν φιλιούνταν από τους πατεράδες τους.
Είχαν παραβιάσει την ελευθερία μου. Με χτυπάγανε κάποιες φοράς. Πάντα γίνοντουσαν καβγάδες μεταξύ του μπαμπά και του συντρόφου του. Δεν ένιωσα ποτέ ασφαλής. Ένιωθα σεξουαλικά ευάλωτος. Υπήρχαν κρυφές κάμερες γύρω από το σπίτι στους ιδιωτικούς χώρους. Συνάντησα ακόμη και βίντεο με εμένα σε έναν από τους υπολογιστές τους.
Όλοι οι ξένοι νόμιζαν ότι ήμουν γκέι, και όλο αυτό με έφερνε σε αμηχανία. Ένιωσα ότι ήταν λάθος. Ένιωθα ότι έπρεπε να είμαι γκέι, παρόλο που δεν είχα αισθήματα για τους άντρες. Οι γκέι γονείς μου περίμεναν να είμαι γκέι. Αυτό δημιούργησε μεγάλη σύγχυση μέσα μου.
Δεν έλαβαν υπόψη τα συναισθήματά μου. Μου έφτιαχναν φαγητό για το σχολείο που δεν άντεχα να φάω. Δεν υπήρχε ενδιαφέρον για μένα για το τι ήθελα ή πώς ένιωθα για οτιδήποτε.
Πήγαμε σε ένα πάρτι γενεθλίων. Νόμιζα ότι ήμασταν καλεσμένοι. Δεν ήξερα ότι ο μπαμπάς ήταν η ψυχαγωγία. Το είδα ντυμένο dragqueen να τραγουδάει Abba…
Δεν μπορούσα να τους μιλήσω για τα θέματα της εφηβείας μου, επειδή δεν ήταν αρκετά «άντρες» στη συμπεριφορά ή τη στάση τους. Ήταν σαν να μιλούσα με γυναίκες. Κατέληξα να κάνω αυτή τη συζήτηση με έναν φροντιστή.
Έμεινα μαζί τους μέχρι που ο πατέρας μου άφησε το σύντροφό του όταν ήμουν 17 ετών και έδιωξε και εμένα. Μη έχοντας πουθενά αλλού να πάω, συνέχισα να ζω με τον πρώην σύντροφό του μέχρι τα 21 μου. Ήταν εξαιρετικά ελεγκτικός και ήθελε τον απόλυτο έλεγχο της ζωής μου. Με έκανε να υπογράψω ένα συμφωνητικό που του έδινε σχεδόν απόλυτη εξουσία πάνω μου σε πολλούς τομείς της ζωής, συμπεριλαμβανομένου του απόλυτου ελέγχου του τραπεζικού μου λογαριασμού. Ακόμη και αφού είχα φύγει από εκεί για να φτιάξω μια ζωή, εξακολουθούσε και προσπαθούσε να επικοινωνεί μαζί μου και να ασκεί έλεγχο πάνω μου μέχρι που απειλήθηκα με μινήσεις.
Η εμπειρία μου από τη ζωή με ομοφυλόφιλους γονείς άφησε μεσα μου μεγάλες πληγές συναισθηματικά και νιώθω ότι η ανατροφή μου ήταν μπερδεμένη. Υπήρχε ένα μεγάλο κενό στη ζωή μου που έπρεπε να καλυφθεί και δεν έγινε ποτέ, καθώς δεν ένιωσα ότι με αγαπούν σε κανένα στάδιο.
Τώρα έχω βρει την ειρήνη με τις συντηρητικές αξίες που έχω. Οι αξίες τους δεν είναι αξίες μου, αλλά εξακολουθώ να τους τιμώ επειδή είναι γονείς μου. Για να είμαι ειλικρινής χωρίς αυτές τις εμπειρίες δεν θα είχα σαφήνεια των πραγματικών σε τέτοια θέματα.
Οι γκέι βλέπουν τους στρέιτ ανθρώπους ως ομοφοβικούς αν δεν συμφωνούν με τον τρόπο ζωής τους. Αφού έζησα μαζί τους όλα αυτά τα χρόνια, πλέον ξέρω ότι το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι τρόπος ζωής. Είναι μια παράσταση. Έχει να κανει με το «εγώ, εγώ, εγώ» και όχι ένα ιδανικό περιβάλλον για την ανατροφή ενός παιδιού.
Γι’ αυτό τον λόγο είμαι κατά του γάμου ομοφυλόφιλων γιατί τα παιδιά πρέπει να προστατευθούν.
Πηγή: thembeforeus.com
0
